Piryt
Piryt, znany również jako „błazeńskie złoto” ze względu na swój metaliczny, złocisty wygląd, to minerał złożony z dwóch pierwiastków: żelaza (Fe) i siarki (S). Ma wzór chemiczny FeS2. Poniżej przedstawiam kilka właściwości pirytu:
- Kryształografia: Piryt tworzy kryształy o strukturze izometrycznej, zwykle w formie sześcianów lub ośmiościanów, które mogą być połączone w różnych konfiguracjach.
- Twardość: Piryt ma twardość 6-6,5 na skali Mohsa, co oznacza, że jest dość twardy, ale można go zarysować stalowym narzędziem.
- Ciężar właściwy: Ciężar właściwy pirytu wynosi około 4,9-5,2 g/cm³, co jest większe niż większość innych minerałów.
- Kolor: Piryt ma metaliczne, złociste odbicie, ale może się ścierać, pokazując ciemniejsze odcienie brązu lub czerni.
- Łupliwość: Piryt ma niską łupliwość, co oznacza, że jest trudno go rozłupać wzdłuż równoległych płaszczyzn.
- Przełam: Przełam jest nierówny, subkonchoidalny (lekkie zaokrąglenie) lub szorstki.
- Magnetyzm: Piryt nie wykazuje magnetyzmu.
- Zastosowania: Piryt jest wykorzystywany jako źródło siarki do produkcji kwasu siarkowego. Bywa także wykorzystywany jako minerał zawierający złoto i inne metale szlachetne. W przeszłości piryt był także używany do produkcji iskry w rozmaitych urządzeniach zapalających.
- Występowanie: Piryt występuje na całym świecie, zarówno w formie żył hydrotermalnych, jak i w osadach sedymentacyjnych. Jest powszechny w skałach metamorficznych, magmowych i osadowych.